A
a
WORD Elbląg
KONTAKT

Standardy Ochrony Dziecka

Załącznik

do Zarządzenia Nr10./2024

 z dnia 23.10.2024 r..

        Dyrektora WORD

 

 STANDARDY OCHRONY DZIECI

STOSOWANE

W WOJEWÓDZKIM  OŚRODKU RUCHU DROGOWEGO w Elblągu

 (poniżej wersja pełna) 

Standardy ochrony małoletnich
– wersja skrócona dla małoletnich
Wersja skrócona 

 §1 

Zasady

  1. Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego w Elblągu (dalej „WORD Elbląg” lub „Ośrodek”) wyraża wolę, aby w Ośrodku, zarówno przez pracowników jak i współpracowników Ośrodka, były realizowane najwyższe standardy ochrony dzieci, oparte m.in. o następujące zasady:
    1) WORD Elbląg musi zawsze  prowadzić swoją  działalność, w tym  egzaminacyjną, jak i szkoleniową, z poszanowaniem praw dzieci, które z uwagi na swój wiek, stan emocjonalny i psychiczny, są szczególnie narażone na krzywdzenie.
    2)
    WORD Elbląg uznaje istotność prawnego i społecznego obowiązku zawiadamiania organów ścigania o każdym przypadku krzywdzenia, podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka i zobowiązuje się szkolić swoich pracowników, aby posiadali kompetencje do wywiązywania się z tego obowiązku.

§2 

Definicje

  1. Na potrzeby tego dokumentu poniżej wymienionym terminom nadano następujące znaczenie:
    1) dziecko/małoletni – na potrzeby niniejszych standardów przyjmuje się, że dzieckiem, jest każda osoba, która nie ukończyła 18 roku życia,
    2) opiekun dziecka – przedstawiciel ustawowy dziecka : rodzic albo opiekun; rodzic zastępczy; opiekun faktyczny,
    3) krzywdzenie dziecka – każde zachowanie względem dziecka, które stanowi wobec niego czyn zabroniony , ale oprócz tego krzywdzeniem jest zaniedbanie (zamierzone lub niezamierzone), działanie lub zaniechanie, a także każdy jego rezultat, skutkujący naruszeniem praw, swobody , dóbr osobistych dziecka i zakłóceniem jego rozwoju,
    4) przestępstwo na szkodę dziecka – kodeks karny co do zasady zawiera katalog czynów zabronionych, które mogą być popełnione na szkodę dorosłych i dzieci. Dodatkowo przewidziane są w nim czyny zabronione, które znajdują zastosowanie w przypadku ich popełnienia na szkodę osoby małoletniej, w tym także osoby małoletniej, która nie ukończyła 15 roku życia,
    5) pracownik – osoba zatrudniona na umowę o pracę lub świadcząca pracę na podstawie zbliżonej umowy (np.: zlecenie, umowa o dzieło), a także stażysta, praktykant, wolontariusz itp.,
    6) pracownik pracujący z dziećmi – każda osoba, której rzeczywiste obowiązki są związane z kontaktem lub opieką nad małoletnim.

§3 

Krzywdzenie dziecka

  1. Każdy z pracowników i współpracowników powinien zapobiegać, a w przypadku zaistnienia reagować na każde formy krzywdzenia dziecka.
  2. Wyróżnia się następujące , podstawowe formy krzywdzenia :
    1) przemoc fizyczna wobec dziecka – jest to jednorazowe bądź powtarzające się działanie, bądź zaniechanie wskutek którego dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest na nią potencjalnie zagrożone. Krzywda stanowi rezultat działania bądź zaniechania ze strony rodzica, opiekuna, osoby odpowiedzialnej za dziecko , posiadającej nad nim władzę lub takiej, której ufa a także każdej innej osoby mającej kontakt z dzieckiem;
    2) przemoc psychiczna wobec dziecka – jest to długotrwała, nie fizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a osobą za nie odpowiedzialną lub osobą, której dziecko ufa a także każdej innej osoby mającej kontakt z dzieckiem. Tak jak w przypadku przemocy fizycznej obejmuje zarówno działania, jak i zaniechania.
    Do przejawów przemocy psychicznej zaliczamy m.in.:
    a) niedostępność emocjonalną,
    b) zaniedbywanie emocjonalne,
    c) relacja z dzieckiem oparta na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu,
    d) nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem,
    e) niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka,
    f) niedostrzeganie lub  nieuznawanie  granic  psychicznych    dziecka,
    g) nieodpowiednia socjalizacja, demoralizacja ,
    i) sytuacje w których dziecko jest świadkiem przemocy;
    3) przemoc seksualna wobec dziecka (wykorzystywanie seksualne dziecka) – jest to angażowanie dziecka poprzez dorosłego lub inne dziecko w aktywność seksualną. Dotyczy sytuacji gdy nie dochodzi do kontaktu fizycznego (np.: ekshibicjonizm, molestowanie werbalne : prowadzenie rozmów o treści seksualnej nieadekwatnej do wieku dziecka, komentowanie w sposób seksualny wyglądu i zachowania dziecka, zachęcanie do kontaktu z treściami pornograficznymi, groom ing – strategie nie seksualnego uwodzenia dziecka z intencją nawiązania kontaktu seksualnego w przyszłości) i gdy do takiego kontaktu dochodzi (sytuacje takie jak: dotykanie dziecka, stosunek seksualny, zmuszanie dziecka do dotykania ciała sprawcy) . Każda czynność seksualna podejmowana z dzieckiem przed ukończeniem 15 roku życia jest przestępstwem . W przypadku dzieci mówimy o wykorzystaniu seksualnym, kiedy między wykorzystującym (dorosły, inne dziecko) a wykorzystywanym (dziecko) z uwagi na wiek lub stopień rozwoju zachodzi relacja władzy, opieki czy zależności. Do innej formy wykorzystywania seksualnego dzieci zalicza się wyzyskiwanie seksualne. Jest to jakiekolwiek: faktyczne lub usiłowane nadużycie podatności dziecka na zagrożenia, przewagi sił lub zaufania – w celu seksualnym. Wyzysk seksualny obejmuje (chociaż nie jest to konieczne)  czerpanie   zysków   finansowych ,  społecznych   lub   politycznych z wykorzystania seksualnego. Szczególne zagrożenie wyzyskiem seksualnym ma miejsce podczas kryzysów humanitarnych. Zagrożenie wyzyskiem seksualnym dotyczy zarówno samych dzieci, jak i opiekunów tych dzieci, mogących paść ofiarą wyzysku;
    4) zaniedbywanie dziecka – jest to chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie fizycznych i psychicznych potrzeb dziecka. Może przyjmować formę nierespektowania praw dziecka, co w rezultacie prowadzi do zaburzeń w jego zdrowiu i/lub rozwoju. Do zaniedbywania dziecka dochodzi w relacjach dziecka z osobą zobowiązaną do opieki, wychowania, troski i ochrony ;
    5) przemoc rówieśnicza (nękanie rówieśnicze, bullying) – przemoc rówieśnicza ma miejsce gdy dziecko doświadcza różnych form nękania ze strony rówieśników. Dotyczy działań bezpośrednich lub z użyciem technologii komunikacyjnych  (np.: za pośrednictwem Internetu i telefonów komórkowych). Przemoc rówieśniczą obserwujemy , gdy szkodliwe działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter  systematyczny  (powtarzalność),   a ofiara jest słabsza od sprawcy bądź grupy sprawców. Obejmuje:
    a) przemoc werbalną (np.: przezywanie , dogadywanie, ośmieszanie),
    b) przemoc relacyjną (np.: wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie, szantaż) ,
    c) przemoc fizyczną (np.: pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie),
    d) przemoc materialną (np.: kradzież, niszczenie przedmiotów),
    e) cyberprzemoc/przemoc  elektroniczną     (np.:     złośliwe     wiadomości w komunikatorach,   wpis  w   serwisie  społecznościowym ,  umieszczanie w Internecie zdjęć lub filmów ośmieszających ofiarę),
    f) wykorzystanie seksualne – dotykanie intymnych części ciała lub zmuszanie do stosunku płciowego lub innych czynności seksualnych przez rówieśnika,
    g) przemoc uwarunkowaną normami i stereotypami związanymi z płcią (np.: przemoc w relacjach romantycznych między rówieśnikami).

§ 4

Przestępstwo na szkodę dziecka 

  1. Każdy z pracowników i współpracowników powinien zapobiegać, a w przypadku zaistnienia reagować w każdym przypadku, gdy posiada uzasadnione podejrzenie przygotowania, usiłowania lub dopuszczenia się do przestępstwa skierowanego na krzywdzenie dziecka.
  2. Każdy z  pracowników   i  współpracowników   powinien   mieć   świadomość, że w sytuacjach, gdy łatwo jest uzyskać możliwość odosobnienia,  może dojść do popełnienia przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności.          Są to przykładowo:
    1) zgwałcenie (art. 197 Kodeksu karnego – dalej zwanego „k.k.”),
    2) wykorzystanie niepoczytalności i bezradności innej osoby przy popełnianiu czynu zabronionego , który to czyn polega na doprowadzeniu danej osoby do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności (art. 198 k.k.),
    3) wykorzystanie zależności lub krytycznego położenia innej osoby, przy popełnianiu czynu zabronionego , który to czyn polega na doprowadzeniu tej osoby do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności (art. 199 k.k.),
    4) obcowanie płciowe z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszczenie się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadzenie jej do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania (art. 200 k.k.),
    5) grooming (uwiedzenie małoletniego za pomocą środków porozumiewania się na odległość (art. 200a k.k.),
    6) rozpowszechnianie produkowanie, utrwalanie lub sprowadzanie, przechowywanie lub posiadanie albo rozpowszechnianie lub prezentowanie treści pornograficzne z udziałem małoletniego, a także posiadanie przetworzonego wizerunku dziecka, uczestnictwo w prezentacji treści pornograficznych z udziałem małoletniego (art. 202 k.k.).

  § 5

Pracownicy

  1. WORD Elbląg prowadzi edukację swoich  pracowników w  celu wyposażenia ich w umiejętność rozpoznawania objawów/symptomów krzywdzenia dziecka oraz umiejętność szybkiego i odpowiedniego reagowania na sytuacje krzywdzeni
  2. Przewiduje się różne formy  edukacji  np.:  szkolenia  zewnętrzne,  wewnętrzne,  e- learning, materiały edukacyjne dostępne dla pracowników.
  3. Każdy pracownik oraz współpracownik pracujący z dziećmi przed dopuszczeniem do pracy, zapoznaje się ze Standardami Ochrony Dzieci, co potwierdza złożeniem oświadczenia o dokonaniu tej czynności Jednocześnie składa zobowiązanie przestrzegania zasad i procedur zawartych  w standardach .
  4. Osobą odpowiedzialną za działania określone w us 1-3 jest pracownik Ośrodka na stanowisku Kierownika Działu Organizacyjno-Administracyjnego..

§ 6

Rozpoczęcie zatrudnienia

  1. Przed zatrudnieniem lub skierowaniem danej osoby do pracy z dziećmi ustalane jest czy w przeszłości nie dopuściła się krzywdzenia dziecka. Ustalenia następują zgodnie z art. 21 ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym     i ochronie małoletnich.
  2. Osoby, których rzeczywiste obowiązki będą wiązały się z edukacją lub realizacją innych zainteresowań małoletnich lub opieką nad nimi zostaną sprawdzone przez pracodawcę w Rejestrze Sprawców Seksualnych. One same będą też musiały dostarczyć przed nawiązaniem stosunku pracy lub przed dopuszczeniem do takiej działalności informację z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1939), lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.
  3. W sytuacji jakichkolwiek wątpliwości pracodawca zawsze może poprosić pracowników, którzy nie zajmują się bezpośrednio pracą z dziećmi, ale mogą mieć z nimi pośredni kontakt, do podpisania dobrowolnych oświadczeń o niekaralności i dołączyć je do akt osobowych.
  4. Osobą odpowiedzialną za działania określone w 1-3 jest pracownik na stanowisku Kierownika Działu Organizacyjno-Administracyjnego..

§ 7

Zasady bezpiecznych relacji pracownik – dziecko

  1. Do stosowania poniższych zasad, określonych w kolejnych paragrafach, zobowiązani są wszyscy pracownicy, również inne osoby dorosłe, które mają kontakt z dziećmi na terenie WORD Elbląg, jeśli kontakt ten odbywa się za zgodą WORD Elbląg.
  2. Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników lub inne osoby dorosłe mających kontakt z dziećmi jest traktowanie dziecka z szacunkiem i uwzględnianie jego godności i       potrzeb.
  3. Niedopuszczalne jest stosowanie przez pracowników i inne osoby dorosłe wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie.

§ 8

Oczekiwane zachowania i praktyki

  1. W komunikacji z dzieckiem zachowuj cierpliwość i szacunek.
  2. Słuchaj uważnie dziecka i udzielaj mu odpowiedzi adekwatnych do jego wieku  i danej Komunikując się z dzieckiem staraj się, by Twoja twarz była na poziomie twarzy dziecka.
  3. Zapewnij dziecko, że jeśli czuje się niekomfortowo z jakąś sytuacją, potrzebuje pomocy, może o tym powiedzieć Tobie lub innej wskazanej osobie i uzyskać pomoc.
  4. Zapewnij, że jeśli będzie miało pytania może się zgłosić do Ciebie lub innej wyznaczonej osoby.
  5. Traktuj dzieci jednakowo , bez względu na jakiekolwiek cechy, w tym ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd.
  6. Zadbaj o bezpieczną przestrzeń. Jeśli w obszarze, w którym pracujesz przebywają dzieci, upewnij  się,  że  sprzęt  i wyposażenie  są  używane   w  sposób  zgodny z przeznaczeniem, a otoczenie jest bezpi
  7. Jeśli widzisz dziecko/dzieci pozostawione bez opieki, a sytuacja może wskazywać na zagrożenie bezpieczeństwa dziecka, podejmij działania, aby odnaleźć rodzica/opiekuna .

§ 9

Zachowania i praktyki niedopuszczalne

  1. Nie wolno krzyczeć, zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka.
  2. Nie wolno bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka, chyba, że występuje zagrożenie zdrowia lub życia dziecka.
  3. Nie wolno nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych    lub seksualnych  ani  składać  mu  nieodpowiednich   Obejmuje        to także seksualnie komentarze , żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę.
  4. Nie wolno utrwalać wizerunku dziecka w celach prywatnych ani służbowych (nagrywanie, fotografowanie) bez zgody rodziców/opiekunów dziecka i zgody samego dziecka . Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza – wtedy zgoda rodzica/opiekuna dziecka nie jest wymagana.
  5. Nie wolno nawiązywać kontaktu z dzieckiem poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych) ani spotykać się dzieckiem poza miejscem pracy.
  6. Nie wolno proponować dziecku alkoholu, wyrobów tytoniowych ani innych nielegalnych.
  7. Nie wolno dotykać dziecka, jeśli ono tego nie chce, ani w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny .

§10

Procedura interwencji w sytuacji ujawnienia okoliczności wskazujących  na krzywdzenie dziecka

  1. Ujawnienie krzywdzenia może nastąpić w szczególności w następujący sposób:
    a) dziecko ujawniło pracownikowi fakt krzywdzenia;
    b) osoba trzecia ujawniła pracownikowi fakt krzywdzenia dziecka;
    c) pracownik zaobserwował krzywdzenie;
    d) dziecko ma na sobie ślady krzywdzenia (np.: zadrapania, zasinienia), a zapytane odpowiada niespójnie i/lub chaotycznie lub/i popada w zakłopotanie bądź występują inne okoliczności mogące wskazywać na krzywdzenie np.: znalezienie materiałów pornograficznych z udziałem dzieci w pokoju osoby dorosłej.
  2. Pracownik, który ma uzasadnione podejrzenie, że dziecko przebywające w obiekcie jest lub zostało skrzywdzone lub, że istnieje zagrożenie bezpieczeństwa dziecka, powinien niezwłocznie zawiadomić Koordynatora czyli osobę odpowiedzialną w obiekcie za wdrażanie i monitorowanie Standardów Ochrony Dzieci lub przełożonego/osobę decyzyjną. WORD Elbląg przyjmuje także zgłoszenia anonimowe.
  3. Koordynator, po powzięciu informacji, powinien zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchując osobę podejrzewaną o krzywdzenie oraz innych świadków W sytuacji,  gdy   naruszenie   dobra   dziecka   jest   znaczne , w szczególności, gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka , Koordynator powinien zarekomendować osobie kierującej obiektem adekwatne działania personalne     w stosunku do tej osoby ponadto Koordynator podejmuje decyzję o powiadomieniu policji w przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa wobec dziecka.
  4. Należy dołożyć starań, aby utrudnić lub nawet uniemożliwić dziecku oraz osobie podejrzewanej o krzywdzenie dziecka oddalenie się z obiektu.
  5. W przypadku określonym w art. 243 Kodeksu Postepowania Karnego można dokonać ujęcia obywatelskiego osoby podejrzewanej. W takiej sytuacji, do czasu przybycia policji, osoba zatrzymana pozostaje pod nadzorem pracowników ochrony lub innych pracowników, którzy mogą dokonać takich czynności bez narażenia swojego zdrowia lub życia.
  6. W każdym przypadku należy zadbać o bezpieczeństwo dziecka. Dziecko, w miarę możliwości powinno przebywać pod opieką pracownika do czasu przyjazdu O ile to możliwe, należy podjąć próbę wsparcia dziecka.
  7. W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że doszło do popełnienia przestępstwa skutkującego kontaktem dziecka z materiałem biologicznym sprawcy (sperma, ślina, naskórek), należy w miarę możliwości nie dopuścić, aby dziecko myło się oraz jadło/piło do czasu przyjazdu policji. Należy spokojnie i z szacunkiem wyjaśnić dziecku, dlaczego zastosowano wobec niego takie ograniczenia.
  8. W każdym przypadku ujawnienia okoliczności wskazujących na możliwość krzywdzenia dziecka, należy zabezpieczyć materiał z monitoringu oraz inne istotne dowody (np.: dokumenty) dotyczące zdarzenia i przekazać je Koordynatorowi, który na wniosek służb przekaże ich kopię listem poleconym lub osobiście prokuratorowi lub Sytuacje wskazane wyżej Koordynator opisuje w dzienniku zdarzeń lub innym dokumencie przeznaczonym do tego celu.
  9. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia nie jest bezpośrednio zatrudniona przez WORD Elbląg, lecz przez podmiot trzeci (np.: outsourcing) wówczas należy zarekomendować zakaz jej wstępu na teren WORD Elbląg, a w razie potrzeby rozwiązać z podmiotem trzecim umowę.
  10. W przypadku stwierdzenia krzywdzenia lub stosowania wobec dziecka przemocy fizycznej (klapsy, szarpanie, krzyk, inne wymienione w definicji przemocy fizycznej) przez rodzica/opiekuna lub inną osobę dorosłą, z którą dziecko przebywa na terenie obiektu, a także inną osobę trzecią, każdy pracownik będący świadkiem takiego krzywdzenia powinien starać się przerwać krzywdzenie i na nie stanowczo zareagować.
  11. W sytuacji pozostawienia dziecka poniżej 13 roku życia bez opieki, pracownik który powziął informacje o takim zdarzeniu, powinien powiadomić o tym fakcie przełożonego . Przełożony, który został powiadomiony o sytuacji podejmuje decyzje     o dalszym  powstępowaniu, w kontekście  zapisów  Kodeksu Karnego     i Kodeksu Wykroczeń. W zależności od tego kontekstu przełożony podejmuje próbę odnalezienia rodzica/opiekuna prawnego lub innej osoby dorosłej, z którą dziecko przebywa na terenie obiektu i wyjaśnia, że nie może on pozostawiać dziecka bez opi W sytuacji, kiedy odnalezienie rodzica/opiekuna prawnego lub innej osoby dorosłej, z którą dziecko przebywa w obiekcie nie jest możliwe, lub rodzic/opiekun prawny/inna osoba dorosła nie chce lub/i nie jest zdolna przejąć opieki nad dzieckiem, przełożony zawiadamia o tym fakcie policję. W każdym przypadku  należy  zadbać  o  bezpieczeństwo dziecka.

PLIKI: